آیا تا به حال به این فکر کرده اید که ریشه غم و اندوه از کجاست؟ اگر دقت کنید غم و اندوه همیشه ریشه در کمبود و نقص دارد، یعنی هر وقت محدودیتی حاکم است یا جای چیزی خالی است غم و اندوه نمایان میشود. حالا سوال مهم: آیا خدای حقیقی ناقص، کوچک و محدود است؟ پاسخ این است که خیر…پس چطور میشود با خدا بودن در ما تولید غم و اندوه کند؟!!! آیا جز این است که آن یک خدای تقلبی و اشتباهی است که توجه به او به ما غم و درد میدهد؟
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.
به نام خداوند بینهایت مهربان
سلام خدمت استاد گرامی
متاسفانه باورهای اشتباه زیادی در مورد خداوند به ما گفته شده و یا ما از جملات بزرگان برداشت اشتباهی کردیم و در ذهنمون تثبیت شده که مثلا غم و غصه خوردن ما رو به خدا نزدیک میکنه.
خدا رو شکر که هدایت شدیم به راه راست ، راهی که پر از احساس شادی و خوشحالی با خداوند بودن هست و داریم خدای واقعی رو میشناسیم .
چطور ممکنه که ما به خدایی که بسیار بزرگ و قدرتمند که عاشق بندگانش هست ایمان داشته باشیم اما در غم از دست دادن چیزی فرو بریم .وقتی ما دید محدودی داشته باشیم و دنیامون کوچیک باشه و فراوانی و بخشش خداوند رو نبینیم ، دچار غم و غصه میشیم.
فقط آگاهی ما رو از اسارت باورهای نادرست آزاد میکنه.