یکی از سوالات اساسی درباره سرنوشت انسان است اینگونه که آیا سرنوشت ما به دست خودمان رقم می‌خورد و یا اینکه عاملی دیگر مثلا خداوند آن را تعیین کرده و ما مجبوریم در نهایت به همان مقصدی برسیم که او از قبل برایمان مشخص کرده است؟ پاسخ به این سوال اساسی می‌تواند حقایق بزرگی را در زندگی برایمان روشن کند تا حدی که فرمان کنترل و هدایت زندگی خود را بطور کامل بتوانیم به دست بگیریم. در این بخش پاسخ سوال سرنوشت انسان دست کیست را با هم خواهیم داشت.
سرنوشت انسان کاملا به دست خود او رقم می‌خورد
این نقطه‌ای که در حال حاضر همه ما در آن هستیم همان سرنوشتی است که مثلا ده سال قبل در نظرش داشتیم و از خود می‌پرسیدیم که من در آینده کجا و چگونه خواهم بود؟ حال ما در همان نقطه هستیم و لازم است ببینیم و از خود سوال کنیم که آیا این سرنوشت را خودمان ساختیم یا خدا ساخت؟ با کمی دقت مشخص است که جایی که در حال حاضر در آن هستیم را مستقیم و یا غیرمستقیم خودمان با تصمیم‌ها، افکار، باورها، عادت‌ها، اولویت‌ها و احساساتمان ایجاد کرده‌ایم. زیرا اگر به گونه‌ای دیگر فکر یا عمل می‌کردیم قطعا الان در این نقطه نبودیم و این یعنی سرنوشت انسان کاملا به دست خود اوست. از سویی دیگر اگر تا اینجا سرنوشت را خودمان ساخته‌ایم پس از اینجا به بعد هم کاملا نقش اصلی بر عهده خودمان است زیراکه طبع و قوانین جهان ثابت است و تغییری نمی‌کند.
تا اینجای بحث مشکل خاصی وجود ندارد و برای همه قابل قبول است اما سوال کجای کار بودن خداوند در سرنوشت انسان است زیرا باید بدانیم که نقش خدا در این بین چیست که پاسخ به این سوال قطعا برای بسیاری شوکه‌کننده خواهد بود زیرا خداوند تمام سرنوشت را تعیین کرده و می‌سازد و هیچ عامل دیگری در سرنوشت انسان جز خداوند دخیل نبوده و نیست. حال به این موضوع خواهیم پرداخت که چگونه سرنوشت انسان هم کاملا به دست خودش تعیین می‌شود و هم کاملا به دست خداوند.
خداوند خود بزرگ و کامل ما انسان‌ها
هنگامی که خداوند را از خود جدا می‌کنیم این تناقض‌ها و سوال‌ها به وجود می‌آید درحالیکه خدا یعنی خود بزرگ. تمام سرنوشت به دست خدا (خود بزرگ) رقم می‌خورد که ما (خود کوچک) در درون آن و جزئی از آن هستیم. اجازه دهید با یک مثال این موضوع را تا حدودی روشن کنیم. فرض بگیرید شما شب قبل از خواب ساعت خود را برای صبح زود کوک می‌کنید زیرا کار مهمی دارید که می‌بایست به آن برسید. بعد شما به خواب می‌روید و در عالم خواب زندگی می‌کنید (خواب می‌بینید) و بعد با صدای زنگ ساعت (که برای شما زمانی که در خواب هستید یک عامل خارجی و بیرونی است) از خواب بیدار می‌شوید. به محض بیدار شدن متوجه می‌شوید که این خود شما بودید که ساعت را کوک کرده بودید و آن عامل خارجی خودتان بوده‌اید. در واقع زمان بیدار بودن را می‌توان خود بزرگ در نظر گرفت و زمان در خواب بودن را خود کوچک.
زمان بیداری از خواب را اگر سرنوشت در نظر بگیریم ما هم می‌توانیم خودمان از درون خواب بیرون بیاییم و یا اینکه زمانش را از قبل تعیین کرده باشیم بنابراین در هر دو صورت زمان بیدار شدنمان به خودمان وابسته است. سرنوشت انسان هم همین‌گونه است بطوریکه ما از خداییم و به خدا باز می‌گردیم و این یعنی در زمانی که ما با او یکی بودیم خودمان دیدیم و انتخاب کردیم چه شود و چه نشود و بعد گویی از او جدا شدیم (به خواب رفتیم یا وارد این خود کوچک شدیم) و مواردی که از بیرون در مسیر و زندگی ما تاثیر می‌گذارند را عوامل خارجی می‌نامیم درحالیکه همه این عوامل داخلی و درونی هستند و توسط خودمان انتخاب و تعیین شده‌اند. دوستان علاقمند می‌توانند در بخش کشف راز خدای درون بهتر مفهوم خود کوچک و خود بزرگ را متوجه شوند.
کیفیت تعیین سرنوشت انسان توسط خداوند
هنگامی که خداوند سرنوشت انسان را تعیین کرده یعنی بهترین و کامل‌ترین انتخاب شده است. زیرا خداوند همان خود بزرگ و کامل است. به عنوان مثال آیا بهترین مشاور و راهنما برای نسخه‌ای از ما که در ۲۰ سال پیش زندگی می‌کند خودمان در حال حاضر نیستیم؟ پاسخ کاملا بله است زیرا اولا دل‌سوزتر از ما کسی برای خودمان نیست و دوما کسی آگاه‌تر هم با توجه به تجربه‌هایی که در طول ۲۰ سال از خود داشته‌ایم از خودمان نیست و وجود ندارد. ئس اگر قرار بود کسی به ما بهترین مشاوره و راهنمایی را بدهد آن خودمان در زمانی جلوتر و با آگاهیی بیشتر بودیم.
حال خداوند هم در همین راستا در اوج کمال قرار دارد یعنی او از خود ماست و از او آگاه‌تر برای تعیین مقصد و سرنوشت وجود ندارد و این یعنی ما باید عاشقانه سرنوشتی را که خداوند برایمان تعیین کرده دنبال کنیم ولو اینکه به علت محدودیت‌های دید و شناختمان گاهی فکر کنیم آنی که خدا انتخاب کرده همانی که خودمان می‌خواهیم نیست. درحالیکه با داشتن ایمان و شناخت خواهیم دید چگونه نتایج و اتفاق‌ها ما را حیرت‌زده می‌کنند زیرا دقیقا همانی هستند که خودمان می‌خواهیم.
برای درک بهتر لطفا فایل تصویری سرنوشت انسان به دست خودش یا خدا را تماشا و یا به صوت آن گوش دهید
سلام خسته نباشید .بنده با نظرتون کاملا موافق هستم ولی آخر بحث از موضوع خارج شدید و فرمودید انتخاب خداوند بر اساس ورژن و خواسته و بقولا توانایی‌های هر شخص هست با مثال اینکه پدر و مادر چون دید کامل‌تری نسبت به بچه دارند انتخابی که واسه فرزند دارند کاملا در راستای خواسته فرزند هست ولی چون پسر دید ضعف‌تر و ناقص‌تری نسبت به والدین داره فکر می‌کنه انتخاب آنها چیزی نیست که اون خواسته اما در ابتدای بحث فرمودید انتخاب ما (سرنوشت ما) با توجه به خود بزرگ و خود کوچک دقیقا چیزی بوده که ما انتخاب کردیم و این بحث ابتدایی با بحث پایانی کاملا مغایر هست چرا که بحث آخر یعنی جملات پایانی این سوال رو در ذهن تداعی می‌کند که در بعضی مواقع در انتخاب سرنوشت خود من تاثیری ندارم وخدا تاثیری کامل دارد . هرچند این انتخاب براساس ورژن من یا اون خواسته من شکل گرفته . یعنی با این بحث آخر من دوباره به این میرسم که من بخاطر دید پایین‌تر نسبت به خداوند شاید در انتخاب سرنوشت راهی غلط رو می‌رفتم ولی خداوند بخاطر علم کامل خود اون راه غلط رو از سر راه من حذف کرده و چون دل‌سوزتر از بنده به خود بنده هست سرنوشتی بهتر از انچه او میخواسته برای بنده رقم زده ولی چون منه بنده علم و آگاهی ناقص دارم به سرنوشت فعلی خود راضی نیستم
با سلام و تشکر از شما دوست عزیز
فکر می‌کنم چون شما خدا رو از خود جدا می‌دونید (مثل جدا بودن پدر و مادر از فرزند) به این مشکل برخوردید. فراموش نکنید خدا یعنی خود بزرگ و این خود فعلی ما درون این خود بزرگ یا همون خدا قرار داره.
درود ، به نظر من انسان با انتخابات و افکار و باورها و اولویت ها در هر لحظه سرنوشت خود را خلق می‌کند و نقش آن خود بزرگتر یا خدا طراحی قوانینی است که انسان در چهار چوب آن می‌تواند انتخاب کند