قوانین بر حق عالم که می‌گوید همیشه فقط و فقط مشابه‌ها می‌توانند کنار هم قرار بگیرند و بمانند به ما این را یادآوری میکنند که اگر ما به هر دلیلی خود را بی ارزش، کم ارزش و یا نالایق بدانیم و در عین حال درخواست رسیدن به آرزوهایی بزرگ را داشته باشیم در مسیری غلط و بی‌نتیجه هستیم زیراکه قاعده این عالم بر تناسب و تعادل است و کسی که خود را کوچک می‌بیند نمی‌تواند کنار آرزوی بزرگ خود قرار بگیرد
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.
سلام خدمت استاد گرامی
ضمن تشکر فراوان از در اختیار گذاشتن رایگان مطالب با ارزشتون ، می خواستم اگر ممکن هست راجع به مرحله ی سوم بیشتر راهنمایی کنید تا درک ما از این مرحله بیشتر بشه.
به نام خدا
سلام
اولا باید این باور رو داشته باشیم که تمام آرزوها ی ما واقعی هستن اما در عالم غیب
حالا باید بدونیم چطور باید اونها رو بیاریم در دنیای واقعی خودمونیم .
عالم غیب عالمی هست که بزرگتر و جلوتر از دنیای ماست که تمام دنیای ما رو در بر گرفته.
طبق قوانین دنیا این آرزو ها میتونن بیان در دنیای واقعی ما واقعی بشن
اگر ما باهاشون موافقت کنیم یعنی چی؟یعنی توجه ما فقط به اونها باشه و اونها رو باور کنیم و عمل و کلام ما این رو نشون بده
باور کردن خواسته ها که وجود دارن خیلی مهمه و قدم اول هست
باید از خودمون سوال کنیم که اگه واقعی بودن چی میشد؟ چه تغییراتی میکردیم؟ باید اونها رو تصور کنیم و این که چه احساسی داریم نشون میده که در چه مرحله ای هستیم.
باید در مرحله ی بعدی باور کنیم که این ارزو واقعی هست و برای من هست.
مرحله سوم باید باور کنیم که اون خواسته واقعیه و همین الان هم هست در این مرحله اون آرزو به سرعت به ما در حال نزدیک شدنه
این خیلی مهمه که بدونیم همیشه مشابه در کنار مشابه قرار میگیره .یعنی آرزویی که خیلی برای ما بزرگ باشه هرگز ما به اون نمیرسیم مگر اینکه خودمون هم بزرگ بشیم یا این که فعلا آرزوی کوچکتری رو دنبال کنیم.
تا وقتی که ما و خواستمون در تعادل و تناسب نباشیم به اون نخواهیم رسید.