قرآن کلام کیست (کلام خدا یا یک فریب)

چند سوال و نکته مهم در رد دو باور متضاد بالا

اگر قرآن آنگونه که عده‌ای باور دارند کتابیست که هرآنچه انسان نیازمندش است در آن از زبان خداوند آورده شده پس چرا:

• قرآن فقط به زبان عربی و در منطقه عربستان نازل شد؟ آیا کره زمین انسان‌های دیگری نداشت که لازم باشد آنچه نیاز دارند را از زبان خدایشان بشنوند؟ این خدا چگونه عادل بود که کلام مهم خودش را فقط برای اعراب ارسال کرد؟
• اگر قرآن دربرگیرنده هرآنچه انسان نیاز دارد است چرا غالب مسلمانان جهان با داشتن همین کتاب در فقر هستند؟ اگر بگوییم آنها خودشان به قرآن درست و کامل عمل نکرده‌اند باز هم سوال به وجود می‌آید که چرا افرادی موفق و قدرتمند به اندازه کافی نبوده‌اند که بگویند تمام داشته‌هایشان را از قرآن به دست آورده‌اند تا دیگران هم از آنها یادبگیرند و با داشتن قرآن در فقر باقی نمانند؟
• در قرآن مواردی یافت می‌شود که با عقل امروز ما انطباق ندارد و یا چرا این کلام خدا به اشکال مختلف تفسیر می‌شود به گونه‌ای که شاخه‌های مختلف از اسلام را شاهد هستیم که حتی دشمن یکدیگر هم هستند؟ آیا لازم نبود خداوند در این کتاب بسیار مهم به گونه‌ای سخن می‌گفت که هیچ‌کس نتواند جز منظور او از آن برداشت دیگری داشته باشد؟

از سویی دیگر اگر قرآن فریب و نیرنگ بوده پس چرا:

• تواسته‌ است ۱۴۰۰ سال دوام بیاورد و حتی در بین مردم رشد هم بکند؟ آیا غیر از این است که هر دروغ و فریبی بعد از مدتی کوتاه با روشن شدن حقیقت به سرعت نیست و نابود می‌شود؟
• توانسته نتایج بسیار خوبی را برای مردم آن زمان ایجاد کند؟ آیا غیر از این است که دروغ و نیرنگ همواره تخریب کننده هستند؟ چرا قرآن نه تنها مردمی که به آن ایمان آوردند و عمل کردند را تخریب نکرد بلکه باعث رشد آنها در ابعاد مختلف هم شد؟ (منظور دوره‌ی ورود اسلام و قرآن است)
• آگاهی‌های درون قرآن واقعا قابل توجه و تامل است کدام فریبکاری این سطح آگاهی را دارد؟ آیا فرد یا خدایی با این سطح از آگاهی و بینش نیازی به فریبکاری برای رسیدن به اهدافش را دارد؟

اگر به موراد بالا کمی دقت کنیم متوجه خواهیم شد که هر دو باوری که اشاره کردیم مردود خواهند بود و علت پیدایش این بحث‌ها در جای دیگریست که به آن در ادامه اشاره‌هایی خواهیم داشت.

قرآن چگونه قرآن شد؟

اگر می‌خواهیم واقعا بدانیم قرآن کلام کیست و یا اینکه قرآن یک فریب بوده یا کلام حق می‌بایست به زمان پیدایش آن برگردیم و بررسی کنیم که قرآن واقعا چگونه این قداست را پیدا کرده است. آیا مردمی که در آن زمان زندگی می‌کردند مثل ما قرآن را پذیرفتند؟ مسلما نه زیرا ما غالبا بدون فکر قرآن را پذیرفته‌ایم و هیچ فرصتی برای پرسشگری و یا رد آن نداشته‌ایم. ما در فضایی بزرگ شده‌ایم که راهی جز تایید و تحکیم قرآن نداشتیم چون جهت حرکت جمعی به اینصورت بود. اما آنها که در ابتدا قرآن به گوششان رسید چگونه آن را پذیرفتند؟ آن زمان که قرآن برایش قداستی ایجاد نشده بود …
در آن زمان کلام قرآن و پیامبر می‌توانسته مردم را به خوبی قانع کند. به گونه‌ای که آنها راهی جز تسلیم شدن در مقابل کلام حق برای خود نمی‌دیدند و به همین دلیل هم قرآن توانست گسترش یابد و عده زیادی آن را دنبال کنند. و اینجا موضوع مهمی وجود دارد که مردم از کجا فهمیدند قرآن کلام حق است؟ آیا حق را می‌شناختند؟ آیا کسی به آنها می‌گفت یا گفته بود که قرآن را بپذیرند؟ یا اینکه آنها خود به این درک رسیدند؟