چرا خیلی از آرزوهای ما فقط یک سراب هستند

آرزو داشتن و یا تصویرسازی کردن اگر همراه با حس خوب و باور نباشد هرگز نتیجه دلخواه به ما نخواهد داد. و حتی نتایجی معکوس میتواند ایجاد کند. کسی که به قول شما با کلی امید و آرزو اقدام به مهاجرت کرده آیا در تمام طول مسیر حس خوبی داشته؟ آیا باور داشته؟ آیا توجه خود را به خوبی کنترل میکرده که شک و تردید ها در وجودش نفوذ نکنند؟
اگر امید و آرزوها سطحی بوده و در عمق وجودش خیال راحتی را تجربه نمیکرده پس کاملا مسیر را اشتباهی آمده، یادمان باشد آنچیزی که مدام حسش میکنیم همانی است که در حال واقعی شدن است و ما به واقعیت آن خواهیم رسید. از گذشته تا الان به اینصورت بوده و از همین حالا به بعد هم به همین صورت است. حالا سوال…شما الان چه حسی را انتخاب میکنید که داشته باشید و آن را نگه دارید؟ چون آینده شما به زودی منعکس کننده همین احساس شما در اتفاقهایی است که برایتان می افتند.