وااااااااااااای خدایا شکرت😁 خیلی ممنونم آقای تقوی زاده🙏🏻 بالاخره راه حل بزرگترین مسئله زندگیم رو پیدا کردم.🙋🏻‍♀️

عرض سلام خدمت استاد تقوی زاده

علی باباحسنی هستم با پاسخ پرسش آبان ماه

علت تنبلی کردن و نداشتن انرژی کافی درحقیقت میتونه این باشه که

اون شخص یا با تمام وجود اون هدف رو نمیخواد

و یا باور و ایمان لازم رو نداره چون هرچه ایمان بیشتر باشه سریع تر و باقدرت تر کار رو شروع میکنه و چون سریعتر و قدرتمند تر شروع کرده ایمان لازم رو هم داره سریعتر و بهتر نتیجه میگیره

حال میخواهم ادامه توضیحات رو تیتر وار ارائه بدم

۱ شک و تردید شک نقطه مقابل باور هست اگه باور نباشه انتظار دریافت هم نباید باشه

قانون جذب در صد درصد مواقع کار میکنه حالا چه باور داشته باشی چه نداشته باشی وقتی در حالت شک و تردید باشی آشفتگی بیشتری جذب میکنی تنها راه اینه که ظرف درونی رو خالی کنیم و به قدرتمون به عنوان خلق کننده ایمان بیاریم

۲ اعمال در تناقض با مقصود مان است اگه هدف کم کردن وزن است و تصور میکنیم که لاغر شدیم و بعد ۲۰ دقیقه مراقبه میکنیم تا به وزن دلخواه برسیم بعد بلند میشم و بلا فاصله یه ساندویچ پر سس میخوریم درواقع داریم خودمون رو نقض میکنیم اعمال نقض کننده با احساسات منفی مثل احساس گناه همراهه تا زمانی که این احساسات منفی مثل ناراحتی رنج و احساس گناه داریم در همان موقعیتی که هستیم میمانیم چون این احساسات به این معنا هستند که در حال جذب چیز هایی هستیم که نمی خواهیم

۳ خواسته ها شفاف و واضح نیستند وقتی در حال به کار بردن قانون جذب هستین باید خواسته ها شفاف و واضح باشن شفاف بودن لزوما به معنای خوب بودن نیست به این معناست که ارزش های غیر اصلی نباید با این خواسته ها عجین باشن مثلا اگه بگیم پول بیشتر میخوام تا بهم بیشتر احترام بذارن در واقع آرزو مورد احترام قرار گرفتن هست نه پول یکی رو باید انتخاب کرد یا پول یا احترام

۳ جذب از موضع نداشتن نمیشه بگیم من که پول ندارم و بعد انتظار جذب پول داشته باشیم

نمیشه بگیم چرا هیچ کس نمیخواد بامن باشه و بعد انتظار جذب عشق داشته باشیم
نمیشه بگیم من نمیخوام فقیر باشم و انتظار جذب ثروت داشته باشیم
در آخر باید عرض کنم که سوخت موتور ما برای رسیدن به خواسته ها و اهداف انگیزه (motivation) هست که این سوخت حاصل باور و ایمان قلبی میباشد

با تشکر و آرزوی سلامتی برای شما.

بنام جوهره ی اندیشمند یا انرژی اندیشمند یا خداوند وهاب

باسلام ب تمام دوستان همفرکانس ی من

پاسخ ب سوال مربوطه نبود انگیزه و منبع اصلی آن؟

تمام انسانها ک همچین ویژگی در وجودشان است دلیل بر نوع چیدمان وارایش ذهنی میباشد ک از دوران کودکی توسط جامعه خانواده و غیره ب ارث برده اند
و کاملا ی مسئله درونی میباشد (ضمیر ناخودآگاه)

۱ الگوی مناسبی ذهن ندیده ک ازاین طریق موفق شده ک میل واشتیاق سوزان داشته باش برا تغییر درواقع در نقط امن خود گیر افتاده
۲ اعتقاد براین ندارد ک دنیای درون است اتفاقات دنیای بیرون رو رغم میزند ینی دنیای علت و معلول

۳جهت فکری ک باعث بی انگیزه بودن شده رو باید باتمرین واگاهی تغییر داد تا این چرخه باانگیزه بودن بزرگ وبزرگتر شود تا آرام آرام ب مدارهای بالاتر هدایت شود ک دراون حالت مث شخص ورزشکاری میشود ک از سیگار کشیدن متنفراست یا از تنبلی متنفر است .
۴ گذشته ی انسان بی انگیزه است ک در زمان حال اون تاثیر گذاشته بخاطر شنیدها
۵منبع اصلی آن هم در ضمیر ناخودآگاه میباشد ک تبدیل شده ب عادات
وبرا ایجاد انگیزه با ذهن آگاه یا منطق به زمان حال عبارات تاکیدی راستای هدف باید تکرار ویا نوشته شود
تا چرخه ی ذهن مخالفه یا عکس بی میلی وبی انگیزه شود
ک این کارمنجر به نتایج پایدار میشود.

۶اگر یک شخص بی انگیزه این رو بداند وایمان داشته باشد که زمانی که تصمیم ب تغیییر کردن رو مایل است و میل اشتیاق سوزان برا تغییر را دارد (یک نیروی(خداوند) هدایت میکند ب مسیرهایی ک اون شخص ب هدف خود برسد.

به نام خدا
در پاسخ به سوال من تجربه ی شخصی خودم را ذکر میکنم
من هدفی دارم و در تلاش چند ساله برای رسیدن به آن هستم در ابتدای راه به خودم و دانسته های خودم و دیگران تکیه میکردم و با وجودی که اهل عبادت بودم ولی درک ضعیفی از خداوند و قدرتهای خدادادی و شناخت خدا و خودم داشتم سه سال به همین منوال گذشت و با هر شکستی نا امید و ضعیف میشدم تا جایی که حتی جسمم هم ضعیف و بیمار شد و یک روز چنان فشاری بر جسمم وارد شد که بستری شدم و سرم و ….بعد از این ماجرا قسم خوردم که از هدفم دست بکشم ولی به یک باره همه چیز عوض شد
سه ماه بعد از قسمم مرتب در نماز از خداوند میخواستم اگر موفقیتی در این کار هست به من نشان دهد
و آنجا شروع تحولات سه ساله ی دوم من تا به امروز شد. این مقدمه را گفتم تا جوابم واضح تر باشد

احساس ضعف و نا امیدی های ما در راه رسید ن به هدف به دلیل اتکا به خودمان و عدم اتصال به منبع اصلی شوق قدرت و هدایت است. درست است که خداوند از لطف خود هم با وجود نخواستن ما به ما کمک می کند ولی خواستن آگاهانه و دیدن تغیر ات بعد از آن منشا شوق و انرژی حرکت ما به سوی هدف است.

باسلام وعرض ادب وخسته نباشید خدمت شما جناب تقوی زاده وهمکاران محترمتون.. انسان از لحظه ی تولد مانند لوح سفیدی هست که روح و جسمش اماده ی رشد و ترقی به سوی کمال خود است انسان در مسیری که طی میکند به سوی تکامل تحت تاثیر عوامل مختلف من جمله “شرایط محیطی ؛خانواده؛ افرادی که باانها درتامل هست؛ حتی ژنهایی که به صورت موروثی دریافت میکند همه وهمه در رشد او به سوی کمال خودش میتواند تاثیر مثبت یامنفی داشته باشد.. چون زندگی انسان ازپایه براساس باورها شکل میگیرد واین باورهای یک انسان هستن که اورادرمسیری که پیش رو دارد برای رسیدن به هدف هدایت میکنند . که همه ی این عوامل موثر درساخت وشکلگیری این باورها بسته به اینکه دارای چه بعدی از انرژی هستن ودرچه مسیری قراردارند میتواند روی ساخت ان درانسان تاثیر مستقیم بگذارد وحال اینکه وقتی ماهدفی رادنبال میکنیم وباوجوداینکه قاعده ی رسیدن به هدف رامیدانیم ومسیرها رامیشناسیم اما قدرت ؛ انگیزه؛ وانرژی لازم را برای قدم گذاشتن درمسیر را نداریم چون مابه قدرتی نیاز داریم که هیجان واتش اشتیاق رادر ما شعله ور کند واین لازمه ی حرکت وسپس موفقیت است واین قدرت تنهااز باور ما منتشر میشود اینکه خودمان را لایق رسیدن به این هدف نمیدانیم حالا ممکن است این هدف مثلا رسیدن به ثروت باشد””” دیگری عدم اعتماد به خود ..اینکه به تواناییهای خودمان اعتماد نداریم..یا ترس و وحشت ازشکست …نبود ایمان قوی نداشتن وتکیه نکردن به قدرت عظیم پرورگار که منبع اصلی رسیدن به تمام کمالات ونعمات وثروتهاست…پس انسان میداند ومیخواهد کار را شروع کند ودرمسیر موفقیت قدم بردارد ولی هربار کمتر پیش میرود وباشکست روبه رو میشود چون او نمیداند درپس واعماق ذهن او باورهایی شکل گرفته است که یک شبه بوجود نیامده است وسالیان سال است که به جای او تصمیم میگیرند پس قدم اول اینست که با تکرار و تمرین و سازندگی درمسیر جایگزینی باورهای منفی کهنه با باورهای مثبت سازنده تلاش خودش را اغاز کند وازانجایی که این باورها یک شبه بوجود نیامده اند باید زمان بگذارد و روی باورهای نهادینه ی ذهن خود کارکند وقدم اول تغییر افکار ودرنتیجه تغییر باورها و به دنبال ان دیدن اولین نشانه ها درمسیر موفقیت و قویترشدن باور وشعله ورشدن اشتیاق پس به دنبال ان برداشتن قدمهای بعدی وسعی وتلاش و درنتیجه رسیدن به هدف نهایی….

به نام خدا
پریسا اکبریان
پاسخ سوال دلیل احساس ضعف و خستگی در رسیدن به خواسته ها:
عدم آگاهی ریشه اصلی شکست است، اگر ما ندانیم مکانیزم جوابدهی جهان هستی به افکار و احساسات ما چگونه است زود دلسرد می شویم و به موفقیت هم نمیرسیم.

ما انسان ها در نوع چیدمان و الگوهای فکری مان با اینکه اصل و اساس همگی ما از یک جاست ولی متفاوتیم یعنی نوع نگاه های مختلف داریم قدرت و ضعف مختلف داریم به عنوان مثال در مورد مسائل ثروت چون من ذهنم، نگرشم، باورهام، رابطه ام با پول خوبه وقتی در مورد مسائل مالی تصویرسازی می‌کنم و هدف‌گذاری می‌کنم چون چیدمان ذهنم از قبل برای این مسئله آماده بوده من سریع توی مسیر درست می افتم و سریع هم نتیجه می‌گیرم، ولی از طرفی یک شخص دیگر اصلاً این طور نیست و یک عالمه ذهنش مخالفت داره با این موضوع باورهای منفی داره که نمیشه با این کنار بیاد چون وقتی این شخص که باور منفی در عمق وجودشه و در سطح وجودش پول رو میخواد وقتی میخواد این حس خوب رو یه خورده نگه داره و پیوسته بمونه با مخالفت اون باور زیری روبرو میشه و از میدون به در می شه یعنی باید مانع درونی از بین بره و تا مادامی که این باور منفی درونی غالبه اجازه رسیدن این شخص به هدفش رو نمیده. از طرفی ما می‌دانیم که داشتن حس خوب و نگهداشتن آن منجر به رسیدن به هدف می شود ولی اگر در درونمان به این سوال بر بخوریم که به چه حسابی و با چه دلیلی نگه داشتن حس خوب باعث رسیدن به نتیجه می شود و این مسئله برای ما کامل جا نیفتاده باشد ما به راحتی نمی‌توانیم به باور برسیم و کار را نصفه و نیمه رها می کنیم در این حالت ما از درون به یک مانع برخورد کرده‌ایم که نمیتونم ازش عبور کنیم بنابراین ما انسانها چیزی را می‌پذیریم که برامون قابل فهم شده و می‌تونیم بپذیریم، پس لازمه که برای افرادی که احساس تنبلی و سستی می کنند برای رسیدن هدف این پروسه جذب خیلی ریز تر بشه و موشکافانه تر بررسی بشه دقیقا مثل خوردن غذاست، خود اون غذای درسته به ما انرژی ای نمیرسونه در واقع وقتی که غذا در دستگاه گوارش ما تجزیه میشه و بعد توسط رگهای خونی جذب میشه اون وقته که بدن انرژی میگیره حالا در مبحث موفقیت وقتی قوانین برای من موشکافانه و با دلیل ریز میشه اون وقته که این مسئله برای من منطقی شده و ذهن منطقی من مقاومت نمیکنه چون دیگه در این صورت من میدونم که فرمولی که به من داده شده با وجود سختی های راه من رو ۱۰۰ درصد به موفقیت میرسونه بنابراین در این حالت دیگر تنبلی و ضعف و خستگی در رسیدن به هدف ازم دور میشه. بنابراین داشتن اطلاعات دقیق از قوانین دنیا و درک درست آنها باعث میشه که فرد در ابتدای راه زود خسته بشه چون بیشترین فشار در هر کاری (مثلاً شروع یک رابطه برای اولین بار شروع یک کسب و کار و غیره) در ابتدای اون کاره و اتفاقا کمترین نتیجه هم در همان ابتداست( چون محیطی که از قبل برای خودمون آماده کرده بودیم با اون باور های قبلی محیطی بود که تنبلی را می‌طلبید حالا ما توی محیطی که تنبلی رو می طلبه می‌خواهیم با انگیزه و اکتیو کار کنیم مسلما در این حالت خیلی خیلی به شخص فشار میاد)، ولی اگر این فشار و انرژی را به مدت کافی در جهت درست نگه داریم به مرور جهت ما به سمت خواسته ها و آرزوهایمان تغییر میکنه و از آنجایی که عدالت خداوند همیشه سر جاشه در ادامه مسیر با کمترین فشار بیشترین نتیجه را می‌گیریم یعنی دقیقاً همه تلاش‌های فکری و زور زدن ها به خودمون برمیگرده اگر قوانین دنیا را درک کرده باشیم چون قانون فیزیکه که میگه اگر شما در یک جهت بری دوست داری تا بی نهایت در همان جهت ادامه بدی به مسیرت مگر اینکه یک نیرو از بیرون وارد بشه و مسیرت رو عوض کنه و این نیرو و زور زدن در مورد اهداف ما به این معنا هست که هر چه بیشتر یاد بگیریم متوجه میشیم که ارزششو داره وقتی بیشتر یاد میگیریم زوری که می زنیم دقیق‌تره و بیشترین نتیجه رو هم می گیریم و میفتیم توی مسیر موفقیت ،اونوقته که میبینیم اون علم و اگاهی و زوری که میزنیم برای رسیدن به خواسته هامون خیلی ارزش داره و از بین نمیره و بهمون برمیگرده. انگار خداوند این قوانین را به این شکل قرار داده که مشخص کنه کی فهمیده تو چه مسیری داره میاد و کی نفهمیده چون کسی که نفهمیده باشه و علمش کم باشه سریع از مسیر خارج میشه و با یه خورده فشار در اول راه سریع از این مسیر بیرون میاد ولی کسی که اعتمادش را به خداوند نشون میده که با علمش به خداوند میگه که خواسته اش هست و در این مسیر میمونه خداوند هم جواب اعتماد و ایمانش رو میده و نتایج خوبی پشت سر هم میاد، پس اعتقاد و علم و آگاهی پایین با فشار زیاد در ابتدای راه باعث خارج شدن ما از مسیر ،و تنبلی و سستی میشه.
شخصی که علم و اگاهی کمی داره اینطور تصور میکنه که قانون جذب گفته که به هرچی فکر کنی به دستش میاری پس من هم میشینم و فقط تصور میکنم،در صورتی که این به تنهایی کافی نیس و یکسری قاعده و قانون داره اینکه بدونی چقدر انرژی پشت اون فکره که این انرژی در درجه اول احساس لیاقت و ارزشمندیه، چون کسی که عزت نفس پایینی داره در واقع سطح انرژی و جنب‌وجوش کمتری داره و کمتر زنده بودن روکمتر احساس میکنه ،شخصی که از عزت نفس و احساس ارزشمندی بالایی برخورداره سطح انرژی بالایی داره و این انرژی ،جسارت به حرکت در آمدن و دست به عمل زدن را به شخص میده و ناخودآگاه فرد رو به انجام یکسری کارهایی میکشونه که او را به هدفش نزدیک تر میکنه.

باتشکر

بنام خدا
با سلام و درود: انرژی ما از ایمان و اعتقاد و امید و اقتدار و آگاهی و باور ما سرچشمه می گیرد، وقتی ما بدون اینکه راز کائنات را بدانیم به طور اشتباه بارها و بارها در جهت رسیدن به خواسته خود تلاش می کنیم و هر بار با شکست مواجه می شویم به این باور اشتباه می رسیم که رسیدن به خواسته خود غیر ممکن است و تلاش ما بیهوده است و سرنوشت ما از قبل مشخص شده است آن هنگام انرژی ما تضعیف شده و کم کم احساس خستگی و ضعف به ما دست میدهد در حالیکه اگر ما با قوانین کائنات آشنا شویم و بدانیم که رسیدن به خواسته هایمان ممکن است بلکه راه و روش ما و تفکر و باورهای اشتباه ما باعث شده که ما از هدف خود دور بمانیم آنگاه به شوق آمده و در مسیر درست قرار گرفته و امیدوارانه به تلاش خود ادامه خواهیم داد و خواهیم دانست که اگر ما هدف مشخصی داشته باشیم و یقین بدانیم که دنیا بر طبق قوانین خاص خود اداره می شود و هیچ درخواستی از کائنات اگر صحیح باشد بدون پاسخ نمی ماند و این تنها خود ما هستیم که خالق زندگی خویش هستیم و هیچ عوامل دیگری اگر ما اجازه ندهیم نمی تواند بر ما تأثیر بگذارد و بر همین اصل باقی بمانیم آن وقت انرژی لازم را برای رسیدن به اهدافمان خواهیم داشت، ما در همه حال باید باور داشته باشیم که این جهان خالقی دارد و بیهوده آفریده نشده و باید بدانیم که ما برای هدف و رسالتی به این دنیا آمده ایم و همه ما منحصر به فرد هستیم و می توانیم با قدرت درونی خویش همانند خداوندی که از روح خود به ما دمیده خالق زندگی خود باشیم و بهترینها را برای خود رقم بزنیم هر چند که این امر شاید ابتدا دشوار بنماید و شک و تردید به سراغمان بیاید ولی اگر تلاشی مداوم داشته باشیم و صبر پیشه کنیم به هر آنچه که شایستگی آن را داشته باشیم خواهیم رسید و همین می تواند در ما منجر به ایجاد انگیزه شود که خواستن توانستن است و این وعده خداوند است که بخواهید تا به شما داده شود، پس نتیجه می گیریم که عدم موفقیت ما از نا آگاهی ما ناشی می شود، اگر انسان در پی فهم چیزی باشد، کائنات به هر طریق ممکن او را به سمت درک آن آگاهی هدایت خواهد کرد و اگر انسان دانست و درک کرد آنگاه آرام و تسلیم خواهد بود و هرگز گله و شکایت نخواهد کرد و هر گونه ناملایمتی را پلی خواهد دید به سمت خواسته اش و از آن به بهترین وجه خواهد آموخت.

تنبلی یک عادت تدریجی است و به‌مرور زمان شکل می‌گیرد . ازلحاظ فکری و هم ازلحاظ جسمی
بی‌انگیزگی خودش سبب می‌شود کم‌کم به تنبلی عادت کنیم. البته افرادی که از سرِ بی‌انگیزگی تنبل می‌شوند، تفاوتی مهم با آدم‌هایی دارند که از سرِ بی‌تفاوتی تنبلی می‌کنند.
بسیاری از تنبلی ها و اهمالکاری های ما در زندگی، از سر اضطراب است.
پس باید تحلیل دقیق و عمیقی نسبت به خودمان داشته باشیم.
سبک زندگی ،
ترس از شکست ،
استرس ،
نداشتن اعتماد به نفس ،
نداشتن تمرکز روی نقاط قوت و استعداد ، نداشتن برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلندمدت ،
عوامل بیرونی مثل اطرافیان و…
هم میتونه دلایل دیگه ی آن باشه

پاسخ مسابقه آبان ۹۹ خود و خدا

نام: مهدی سلامی، از کابل، افغانستان.

نشانی پست الکترونیک:

mehdisalami@gmail.com

خلاصه پاسخ:

شاید عوامل گوناگونی در این امر نقش داشته باشند؛ از جمله:

ایجاد ترس و ضعف انگیزه ناشی از به یاد آوردن چالشها و موانع.

ایجاد شک و یا دودلی ناشی از برخی واکنشها از بیرون.

و نیز انرژی لازم جهت حرکت به سوی خواسته را باید با مراقبه، عبارات تأکیدی و نیز دریافت انرژی از عوامل بیرونی با قابلیت اهدای انرژیهای مثبت دریافت میکنیم.

و اکنون شرح این موضوعات:

ایجاد ترس و ضعف انگیزه ناشی از به یاد آوردن چالشها و موانع: ما میدانیم که یکی از مهمترین مؤلفه های رسیدن به خواسته، هم ارتعاش شدن با وضعیتی است که اگر به آن خواسته میرسیم چه حالی خواهیم داشت. این بدین گونه امکانپذیر خواهد شد که ما در مرحله تصویرسازی، چنان خواسته را به خود نزدیک ببینیم که انگار آن را یافته ایم. با چنین حالتی، چون مشابه ها مشابه را جذب میکنند، پس رسیدن به خواسته، قطعی خواهد بود. اما هر نوع ضعف در این مسیر، که ممکن است از جمله به واسطه ترس از چالشها و مانعها یا ترس از عدم توان مقابله با چالشها و مانعها رخ دهد، میتواند ضعف انرژی یا به اصطلاح، تنبلی به بار آورد. پس راه حل این است که به مانع ها و چالشها نه، بلکه به خود همان خواسته بیندیشیم و خود را در مدار و هم ارتعاش با وضعی قرار دهیم که انگار اصلا آن را داریم. البته این قابل انکار نیست که انسان باید برای چالشها و مانعها برنامه ریزی داشته باشد؛ اما مهم، روحیه ای است که به واسطه تصویرسازی شفاف و نزدیک به واقعیت خواسته ها داریم و همین موجب میگردد ما با چالشها و مانعها نیز با یک رویکرد مدیریتی و نه ضعف و ترس، مواجهه داشته باشیم.

ایجاد شک و یا دودلی ناشی از برخی واکنشها از بیرون: به هر حال، ما موجودات اجتماعی هستیم و ممکن است اطرافیان و یا عزیزان ما از دور و نزدیک به واسطه های مختلف، از رؤیای خواسته ما با خبر گردند و در بین آنان، افراد گوناگونی یافت شوند که با واکنشهای گوناگون شان، ما را تحت تأثیر خویش قرار دهند. مثلاً کسی ممکن است با گفتار یأسآلود، ما را کلاً از پیشرفت در مسیر خواسته های مان منصرف سازد، و یا عده ای نیز با به یاد آورد مشکلات و چالشها به صورت بیش از اندازه، موجبات شک، دوددلی و ترس را در ما ایجاد کنند. این موجها و پارازیتها نیز میتوانند در زمره عواملی قرار گیرند که انرژی ما را که از درون و به واسطه مراقبه و عبارات تأکیدی در خویش ایجاد نموده ایم بکاهند.

نتیجه این که، این کاهش انرژی و نتیجتاً تنبلی، چه ناشی از عامل بیرونی و چه از درونی، یعنی خودمان باشد، راه حلهای ذیل را میتوان جهت دوری جستن از تنبلی و تحلیل رفتن انرژی به دست آمده، به کار بست:

وقت گذاشتن به مراقبه و تکرار روزانه عبارت تأکیدی مثبت، در راستای جذب خواسته.

تغییر تفسیر ذهنی از چالشها و موانع سر راه، و در نتیجه، فرصت دانستن آنها و رویکرد مدیریتی و نه ترسآلود به مانعها.

دوری جستن از عوامل بیرونی، مشخصاً انسانهایی که بیشتر پارازیتهای منفی در خصوص خواسته شما پخش میکنند؛ یا لا اقل به اشتراک نگذاشتن خواسته تا به هنگام رسیدن به آن خواسته.

همنشینی با افراد تشویقگر و مثبت‌نگر، جهت تقویت از بیرون.

و در این بین، مطالعه کتابهای مرتبط با آن خواسته و نیز گوش دادن و تماشای سخنان و کنفرانسهای انگیزه بخش از اساتید موفقیت، همچون آقای تقویزاده.

با آرزوی موفقیت برای همه، در جذب خواسته های خویش.

در روشنی  نور معنویت پروردگار و همراستا با خوبیهای کائنات باشید!