روش صحیح دعا چگونه است؟ ( نویل گادارد )

تمام زندگی، فقط فرونشانی عطش و اشتیاق است و حالات بی‌شماری از هوشیاری که فرد می‌تواند از میان آن‌ها بیندیشد و به جهان بنگرد. دعا وسیله‌ای برای ارضای این اشتیاق و عطش است. و به همین دلیل همه باید روش صحیح دعا را بلد باشند تا در راه رسیدن به اهداف خود از آن استفاده کنند.

آیا شما روش صحیح دعا را بلد هستید؟

حالت هوشیاری که انسان در آن است همیشه در حال واقعیت پیدا کردن در دنیای بیرون است. اگر حالت فعلی خودت را دوست نداری و می‌دانی چه‌طور از این حالت به حالتی که دوست داری حرکت کنی، این راز را بلد هستی. ولی اگر  نمی‌دانی چه‌طور این کار را انجام دهی باید روش صحیح دعا را یاد بگیری. و هدف از این مطلب همین است.

منظور از دعا چیست؟

همه‌چیز در این دنیا در درون ما موجود است و ما فقط حالاتی از هوشیاری هستیم که آن چیزها را بیرون می‌کشیم. در انجیل صحبت از دعا می‌شود. و دعا از نظر مردم جهان به معنی التماس و گدایی است. ولی در انجیل به این معنا نیست. دعا به معنی شکرگزاری و ستایش است، نه التماس و گدایی.

منظور از توبه و گناه چیست؟

در انجیل صحبت از توبه می‌شود. و مردم فکر می‌کنند توبه یعنی نادم و پشیمان بودن. ولی این چیزی نیست که انجیل آموزش می‌دهد. واژه‌های دعا و توبه هم‌معنی هستند.

مسیح در انجیل می‌گوید: من آمده‌ام تا گناه‌کاران را به توبه فرا بخوانم.

کلمه‌ی گناه هیچ ارتباطی با زیر پا گذاشتن موازین اخلاقی ندارد. گناه یعنی عدم موفقیت در رسیدن به یک هدف. فرض کنید شما در زندگی یک هدف دارید و به آن نرسیده‌اید. درنتیجه دارید گناه می‌کنید.

معنی توبه ساده است: تغییر بنیادی نگرش. چون اگر من نگرش خود را نسبت به زندگی به‌طور بنیادی تغییر دهم، بعد از آن جهان را با این تغییر نگرش می‌بینم. و این تغییر، تغییر هوشیاری است و در دنیای بیرون من بروز پیدا می‌کند.

روش صحیح دعا کردن این‌گونه است

گفتیم که توبه و دعا دو کلمه‌ی هم‌معنی هستند. پس روش صحیح دعا همان روش صحیح توبه است. به‌عبارت دیگر، برای دعا کردن باید توبه کنیم.

توبه به‌طور هم‌زمان هم مسئولیت انسان است و هم یک هدیه از طرف خداوند. برای توبه کردن، من در ابتدا باید مسئولیت خودم را انجام دهم. حال سوال پیش می‌آید که مسئولیت من چیست؟

من می‌خواهم دنیای خودم را تغییر دهم. پس باید این سوال را از خودم بپرسم:
«اگر دنیای من تغییر کرده بود چه می‌دیدم؟ اگر دنیا دقیقاً همان‌طوری بود که من می‌خواستم باشد چه‌طور به آن نگاه می‌کردم؟»
درنتیجه،‌ دنیا را به همان شکل باید ببینم. در چشم ذهن‌ام صحنه‌ای را مجسم و تصویرسازی می‌کنم که بر واقعی بودن آن دلالت می‌کند. طوری زندگی می‌کنم که در چشم ذهن‌ام، آن دنیایی که مجسم کرده‌ام واقعی باشد. صحنه‌ای را بازی می‌کنم که بر برآورده شدن رویای من دلالت می‌کند. و بعد در هنگام شکرگزاری از او کاملاً به آن فکر می‌کنم.

می‌دانم که من نمی‌توانم آن را واقعی کنم. من در این سطح فعلی که در آن هستم نمی‌دانم که این کار چه‌طور باید انجام شود. ولی چیزی که می‌دانم این است که اگر به خدا ایمان داشته باشم، این کار در نیای من انجام می‌شود. خدا، که در اعماق وجود من است، قدرت انجام این کار را دارد.

گفتیم که توبه هم‌زمان هم مسئولیت انسان است و هم یک هدیه از طرف خداوند. پس اگر من به مسئولیت خودم عمل کنم، خدا هم به من هدیه می‌دهد و تغییراتی که خواهان آن هستم را در دنیای من ظاهر می‌کند.

تعریف ایمان و استفاده از آن در روش صحیح دعا

ایمان، اطمینان از چیزهایی است که دیده نمی‌شوند. شواهد چیزهایی است که می‌توان به آن‌ها امیدوار بود. با ایمان و باور می‌فهمیم که کل جهان توسط کلام خدا ایجاد شده است. طوری‌که چیزهایی که ما الان آن‌ها را می‌بینیم از چیزهایی ساخته شده‌اند که ظاهر نمی‌شوند.

این چیزها هنوز در دنیای من ظاهر نشده‌اند. همه‌ی این‌ها در تصورات من هستند. پس من صحنه‌ای را بازی می‌کنم که بر واقعی بودن آن دلالت می‌کند. و سپس در درون خودم شکرگزاری می‌کنم.

برای توضیحات بیشتر درباره‌ی روش صحیح دعا ، لطفاً به صحبت‌های نویل گادارد در ویدیوی زیر گوش کنید. این ویدیو همراه با زیرنویس فارسی است.